Status facebook
Status whatsapp,
Status snapchat
Status ?
Status apart
Geen status
Dan ben je dus niemand
En daar hoef ik dan niets mee
Status
Status facebook Status whatsapp, Status snapchat Status ? Status apart Geen status Dan ben je dus niemand En daar hoef ik dan niets mee
0 Comments
the walls are bleeding sounds I can not understand
an empty chair, old roses, stained carpet wispering a story in the dark the walls are bleeding sounds I can not understand no chandeliers, no canldle light, no songs hollow is the noise...deafing is the silence wispering this pain in the dark the walls are bleedings sounds I can not understand in my minds eye I see full eyes and an empty heart wispering an untold story a story without words the walls are bleeding sounds I can not understand I do not want to, leave me be shallow, deaf and blind I know nothing, I hear nothing, I see nothing Nothing is what I do .... Hey lekkertje, chauwrie, psst,
kanker hoer, slet, takke wijf, alleen omdat ik niet omkijk. Ik wil niet gesprek, ik ben namelijk onderweg. Anders loop ik hier niet, je hebt dus gewoon pech. Heb je ooit bedacht, wat had je dan verwacht. Dat ik mijn nummer aan je ging geven zo onbeschoft, zo overdreven. Zei ik iets, riep ik iets tegen jou, zoals geef me een ring, dan word ik je vrouw. Nee ik loop, alsof ik het niet hoor. Nee ik loop, ik loop gewoon door. Dan hoor ik je zeggen zij is arrogant. Ik loop door, want ik weet ik heb verstand. Laat ik jou wat zeggen en jou wat vragen gewoon om te weten, niet om uit te dagen. Zou je zo tegen me spreken, als je wist dat ik moeder ben, zo tegen me doen, als ik zeg dat ik jou moeder ken. Je nichtje, zusje of dochter was, en toch doe je zo, ook al ken me niet of ken je me pas. Wat bezield je om in het donker nare dingen te roepen vaak niet alleen, maar ook nog in groepen. Sint : piet of niet?
Nederland heeft een rijke traditie wanneer het de feestdagen betreft. Verschillende feestdagen krijgen al een geruime tijd steeds meer aandacht. Het gaat dan bijvoorbeeld om kerstmis wat al enige tijd een groeiend feestdag aan het worden is. Waar cadeautjes worden neergelegd onder een boom, maar inmiddels niet veel meer over is gebleven van het vieren van de geboorte van Christus. Dan is er Pasen wat met paashazen en eitjes ook niet veel meer van doen heeft met het heen gaan van Christus. Wat nog redelijk authentiek is gebleven is Sinterklaas. Vanaf oktober liggen de winkels al vol met pepernoten, speculaasjes en chocolade letters. De wel bekende schuimfiguurtjes van sint en piet mogen niet ontbreken. Bij de start van de decembermaand zijn vele kinderogen gericht op hun schoenen die extra betekenis krijgen deze dagen. De Sint komt en het media spektakel is al vanaf november gedoken in het Sint-verhaal van dit jaar. Met Dieuwertje die een eigen ruimte krijgt op onze publieke zender om de kinderen te vangen in het Sint-journaal. Prachtig. Daar gaat een deel van ons belasting geld heen en het is mooi om de kindergeest in de fantasie modus te houden, daar worden ze rijk van. Ook elk jaar weer worden op de werkplaatsen van ouders, opa's en oma's verschillende malen Sinterklaas gevierd. In de huiselijke kring worden er surprises gemaakt, gedichten geschreven en er wordt op de deur geklopt, hard geklopt,zacht geklopt. Iedereen weet wie daar achter de deur staat. Kinderen rennen naar de deur en met een beetje geluk zien ze nog net een zwarte hand om het hoekje suikergoed strooien. Dit tafereeltje zou vervolgd kunnen worden met een Sinterklaas lied dat met een buitenlands (Surinaams) accent ten gehore wordt gebracht. De piet struikelt nog een aantal maal over zijn eigen voeten, loopt tegen de deur aan en de kinderen hebben een lol. Om het gedrag van de Piet wordt door een ieder hartelijk gelachen. Gezelligheid en samenzijn staat in deze centraal. Maar waar staat Sint zelf eigenlijk voor?Uit eerdere verhalen blijkt dat ook dit verhaal verloren dreigt te gaan onder de commercialisering van traditionele feestdagen. In vroegere tijden stond de Sint bekend om medemenselijkheid en barmhartigheid. Een feestelijke tijd waarin kinderen van alle lagen van de bevolking werden behandeld met een overstijgende inclusiviteit. Een mooi gegeven om heden ten dagen nog op voort te borduren. Een gezamenlijke verantwoordelijkheid van het delen en verwerken van menselijk leed op een leuke en lichte manier, dat is een van de kernen. Dat wat in eerste instantie klasse en gender en later ook religie en etniciteit overstijgt. In de hedendaagse samenleving en de globaliserende wereld is het de eerder genoemde overstijgende inclusiviteit, een oogpunt vanuit waar Sinterklaas overdacht zou moeten kunnen worden. Als we de kern van medemenselijkheid en het delen van leed serieus zouden nemen dan zou de huidige status van 'zwarte' piet nog eens goed bekeken moeten worden. Grote delen van onze hedendaagse, met name stedelijke bevolking, die niet alleen divers, maar in sommige gevallen, in de woorden van Vertovec, Superdivers zijn geworden. Een aanzienlijk deel van deze stedelijke bevolking zien in de status van 'zwarte' piet een leed welke niet erkend wordt. Een leed van een koloniaal verleden die met zich meebrengt dat oude wonden wederom worden opengereten en waar medemenselijkheid en barmhartigheid belangrijke onderdelen zijn van het verzachten van dit leed. Om weer terug te gaan naar de kern van het Sinterklaasfeest, het oog hebben voor een ieder die deel uitmaakt van de samenleving en hier geen onderscheid te maken. Dan zou 'zwarte' piet vervangen kunnen worden met piet of niet? Op verschillende manieren kunnen er argumenten worden gezocht, om aan te tonen, dat het in stand houden van beelden van zwarte piet, sterk doet herinneren aan het koloniale verleden van Nederland, naast het verleden van structurele mensenhandel in de vorm van slavernij. Er zou kunnen worden gesteld dat het in stand houden van een dergelijke traditie wellicht in de internationale context morele vragen opwekt over het humane handelen en het bewuste kwetsen van mensen. Waarom houden we niet vast aan de traditie van barmhartigheid, inclusiviteit, medemenselijkheid en laten we ongelijkheid en kwetsuur niet varen? I question if we where meant to be here, because we don't seem to care.
Do we as a people have the right to call ourselves humanbeings? That aquires being human and every where I look, I see so manny inhumane things happening all around the world. Pointless wars, trafficing of people, a growing sexindustry including children under the age of I don't e...ven want to know, 'just' your 'regular' killings in schools and abuse in daycare centres or churches or mosks or mandirs or synagoges, women raped in busses, no repect or considoration of the human soul or mother nature for that matter with polution of air, sea, earth, with us bringing down trees, killing our beloved wildlife and so on. Our hunger for power, material gains, lust, vanity, it blinds us all. For how can we genuinely be happy when knowing that a part of our people is suffering on so manny different levels... Though I see this happening I feel lost, lost for words, lost for comprehension, lost for time, lost for action. Today I prayed for Palestine at 23.00 at my house for though I am not a muslim, I feel I am human and I hurt from the suffering of my people... I cried through my prayers straight for 30 minutes I do not know what to do and I feel lost. I don't know where to start and how to put a HALT to all of this suffering that we bring to our people and even worse to our children. I say 'we' because I hold all of us responsible for all of the suffering in this world. And I know this is a big burden but it is a shared one and hopefully with a shared solution. I say 'our' because we are the humanrace, animals with the capability of thinking, putting thought in to words, communicating, cultivating and knowing the difference between right and wrong. And still there is so much wrong in this world....How come that we keep losing our ways? We know that we can learn and on some lower level we do, but when it comes to actually learning from history, we seem to be mindless creatures. We lose ourselves in political games, in mindless dispute over whom get's what part of the world, whom get's to controll whom. And so we mindlessly descide who get's to be rich or poor, who get's to live or die. We seem to be losing on so manny accounts. When do we as a people descide that enough is enough...when will we work on a better life together, being responsible for eachother, think of eachother... If everyone would think of the other than everyone would be thought of and we would see this heaven we are given... We are failing eachother and so we are failing ourselves. Moreover we are losing eachother and in doing so we are losing ourselves. If so, than are we choosing to lose? I ask myself what is beauty or being beautiful? What are standards of beauty?
We often complement people on their looks, the clothes that they wear, the way they dress, their hairstyles, their pretty make-up? We forget to complement them on the way they are, what they mean to others, what they did, how they spoke, what words where chosen. Will people ...just remember this outer beauty, the perishable looks, the changing hairstyles or the chosen make-up? Will they remember everything else? Outer beauty has little to do with inner change... Who get's to judge beauty inside or out? Beauty is in the eye of the beholder or in the hearts of the ones who hold you dearest. One does rarely get more beautiful on the outside, since this kind of beauty is perishable and get's outdated by fashion or plain old age. This inner change, this unseen beauty, not to be compared to or to be confused with, what meets the eye... This is something one can't describe with words, but merrily the feel of being real and being beautiful on the inside. This kind of beauty can evolve and become more each and every day one choses to live with an open heart, even when ones world is falling apart. This kind of being beautiful will sustain the test of time, this kind of beautiful is what I am striving for...this kind of being beautiful and nothing more... Ik ben vrij, vrij van (v)oordelen.
Ik ben vrij en het kost wat, maar wonden die helen. Ik ben vrij en ik laat niemand me zeggen wat ik wel of niet kan. Ik ben vrij, omdat ik mijn eigenwaarde op waarde schat. ...Ik ben vrij, ik kan denken en bepaal mijn eigen norm. Ik ben vrij en creëer een vloedstorm. Ik ben vrij en vrouw en vrije vrouwen krijgen 1001 labels mee... Altijd vragen of je wel genoeg voor anderen betekent, Nee! Ben je wel een goeie moeder, een goeie echtgenote, een goeie dochter. Ben je wel, wat ben je wel? Wat is je intentie, waarom en met welke reden? Hoe kan je zo vrij zijn, hoe kan je zo blij zijn, hoe kan je zo direct zijn, hoe kan je zo lief zijn, hoe kan je zo mooi zijn, hoe kan je zo slim zijn, hoe kan je zo hard zijn? Hoe kan je zo zijn?! Was ik geen vrouw geweest, hadden mensen zich dat dan afgevraagd? Maar ik ben vrouw en vrij en ik ben er trots op! Ik ben een vrije vrouw zonder regels die me vastbinden en mij niet laten zijn wie ik aan het worden ben. Ik ben vrij, daar is voor gevochten en gestreden. Ik ben niet van plan omdat voor niets te laten zijn. Ik ken mijn eigen kracht en laat los van alles wat mij niet krachtiger maakt.... Geen mannen die in problemen denken, geen vrouwen die je neerhalen om er zelf beter van te worden. Maar mensen die in contact met mij willen staan, omdat we er samen sterker van worden. Sterke, mooie mensen die weten dat ze bijzonder zijn, niet uit arrogantie of andere negatieve eigenschappen, maar juist uit het positieve, dat wat je vrijmaakt! Loslaten van alles wat je vastbind, opzoek naar vrijheid, omdat je daar nog niet genoeg van had. Vrije mensen zijn gelukkiger, blijer en volgen hun eigen pad! Als je me ziet en denkt wie denkt ze wel dat ze is? Weet dan ik ben mijzelf en ik ben een vrije vrouw en daarmee is helemaal niets mis. Een idee van vertrouwen en veiligheid
de schone schijn van de overheid is het kennis overdracht of een spel wat uit is op macht ...wat willen we nog meer weten van wie en met welke reden vrij zijn is een gedachte misschien anders dan je vroeger verwachte mensen kijken met je mee met dat leven wat je leeft, met de mensen om wie je geeft met de connecties die je maakt met het netwerk waarmee je verbonden staat alles waarvan je dacht dat voor jezelf was alles is info en komt misschien te pas wat privé is of wat publiek blijkt te zijn vinden we dat ergens ook fijn het lijkt ons niet te deren en we willen alles delen wie het ziet, wat die er mee moet, het lijkt ons niks te schelen niets te verbergen wordt er makkelijk gezegd maar wat als info verkeerd wordt uitgelegd Een goeie tekst schrijven , is meer dan alleen rijmen
Het is poëzie op een eigen gevoel, wacht ik laat je weten wat ik bedoel Het gaat over denken en het overdenken van gedachtes, die er eerder waren, die je nu misschien kan laten varen. Meer dan een gedachte, meer dan een geluid, over onvrede die wordt geuit. Meer dan een woord, meer dan een rijtje scheldwoorden, waar men zich aan stoort. Het is een weergave van de samenleving, waar 'samen leven' ter discussie wordt gesteld.... Het is een bundeling van verhalen van jou, mij of een ander die nog niet zijn verteld. De inhoud staat bovenaan en de vraag om hier boven te staan. Om te kunnen zien dat het niet om 1 mening gaat. De som van meerdere gedachten, laat zien hoe de wereld er voor staat. Het filosofisch kritisch denken, over onderwerpen van alle tijden Over mensheid, mens zijn, menselijk wezen en menselijk lijden. Wat humaan is en voor wie dan en wie hier betekenis aan geeft... Is dat een bevoorrechte positie, omdat je toevallig op het 'juiste' werelddeel leeft. Het is iets geven aan de wereld omdat de wereld aan jou gegeven heeft... Drassig, lastig, warm, koud en kil
Dit natte land tegen, dank en wil Veel van nieuw, met al dat oud Het poreuze ondoorgrondelijke, toch ook vertrouwd Zoveel open op klein dichtbevolkt gebied Grote ramen, gesloten deuren, gezellig is het niet Vochtig hard, daar waar men keert Hardvochtig als een ander zich voelt bezeert Harde werkers heel direct Daarin niet altijd goed gebekt Veel meningen erg verdeeld Door media begeleid en bespeeld Kwetsbaar al die groepen Die zich nergens op beroepen Rechtstaat die er voor zorgt Dat dit alles wordt gewaarborgd Gebouwd op palen als losse schroeven Gelijk aan ruimte voor hen die hulpbehoeven Het maken van een steviger fundament Professoren en doctoren pleiten voor aan ieder heel bekend De dialoog moeten we voeren dat moet blijven en er zijn Dat maakt ons land zo prachtig ook al zijn we nog zo klein Trots moeten we niet roepen, daar kunnen we ons niet op beroepen Een zwak voor dit land dat is er toch of dat is er nog? We drijven er toch maar mooi boven! Naar aanleiding van Dick Pels en Kees Schuyt Februari 2009 |
AuthorSiela T. Ardjosemito-JethoeStarss StardjosHart van Siela T. Ardjosemito-Jethoe is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie. Gebaseerd op een werk op http://stardjoshart.weebly.com. Toestemming met betrekking tot rechten die niet onder deze licentie vallen zijn beschikbaar via http://stardjoshart.weebly.com Categories
All
Archives
September 2015
Categories
All
Links |